مدل علی روابط سبک‌های مدیریت کلاس با بهزیستی تحصیلی با توجه به نقش واسطه‌ای سرمایه‌های روان‌شناختی

مقدمه: یکی از تأثیرگذارترین عوامل مؤثر بر بهزیستی دانشجویان اقدامات و تدابیری است که از سوی اساتید جهت آموزش و انجام برنامه‌های درسی اجرا می‌گردد. با توجه به تأثیر مستقیم این اقدامات بر عملکرد درسی و اجتماعی دانشجویان علوم پزشکی، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک‌های مدیریت کلاس با بهزیستی تحصیلی با نقش واسطه‌ای سرمایه‌های روان‌شناختی در بین دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه بوشهر انجام شد. روش‌ها: دراین پژوهش توصیفی همبستگی، شرکت‌کنندگان 340 نفر از دانشجویان علوم پزشکی بوشهر در سال تحصیلی 95-1394 بودند که با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی انتخاب شدند و به پرسشنامه بهزیستی تحصیلی، سبک‌های مدیریت کلاس و سرمایه‌های روان‌شناختی پاسخ دادند. پایایی این پرسشنامه‌ها در پژوهش‌های قبل مورد تایید قرار گرفت و تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم‌افزار Lisrel انجام شد. نتایج: اثر غیرمستقیم سبک مدیریت تعاملی بر بهزیستی تحصیلی برابر با 19/0 و با توجه به (95/5=t) معنادار است (01/0>P) و همچنین اثر غیرمستقیم سبک مدیریت غیر مداخله‌گر بر بهزیستی تحصیلی برابر با 12/0 و با توجه به (12/4=t) معنادار است (01/0>P) و در نهایت اثر غیرمستقیم سبک مدیریت مداخله‌گر بر بهزیستی تحصیلی برابر با 18/0 و با توجه به (29/5-=t) معنادار است (01/0>P). براساس نتایج، RMSEA برابر با 06/0، AGFI برابر با 94/0، GFI برابر با 98/0 و X2/df برابر با 36/2 است که همگی نمایانگر برازش مطلوب مدل هستند. نتیجه‌گیری: بنابر نتیجه به دست آمده، به نظر می‌رسد در صورتی که به دانشجویان فرصت بیش‌تری داده شود تا در امورات تحصیلی و مدیریت کلاس از علایق شخصی خود استفاده کنند و با استاد و همکلاسی‌های خود تعامل بیش‌تری داشته باشند و نیز با افزایش توانمندی‌های تحصیلی در آنها، بهزیستی تحصیلی در آنها افزایش می‌یابد.